- köynək
- is.1. Bədənin yuxarı hissəsinə geyilən yüngül geyim. İpək köynək. Miləmil köynək. Köynək tikdirmək. Köynəyini ütüləmək. – <Qız:> Keçən il burada student olurdu, həmişə evdə bir köynəkdə oturardı. Ç.. Nazlı əynindəki tünd şabalıd rəngli . . köynəyini çıxartdı. . S. Rəh.. // məc. Libas, paltar mənasında (adətən rəng adları ilə). Yaşıl köynəyini geyinir meşə; Yaxama quş kimi qonur bənövşə. S. V.. Köynəyi al ipək lalə; Zərif, qəşəng, göyçək lalə. M. R..2. Musiqi alətlərini və s. -ni qoymaq üçün parçadan və s. dən tikilmiş torba; çexol. . . Bəlli Əhməd sazı ipək köynəkdən çıxartdı. «Koroğlu». Çıxartsın köynəkdən Ələsgər sazı; Genə cuşa gəlsin eşqi, avazı. . A. Ə.. <Pərşan:> İki dəqiqə keçməmiş xüsusi köynək içində saxlanan sazı gətirdi. M. İ..3. tex. Örtük, sipər. . . Qoruyucu köynək həncama vasitəsilə birləşdirilmiş oynaqlı iki yarımhissədən ibarətdir. M. Süleymanov.4. Baramanın iç qatı. // Buğdanın üstündə olan nazik qabıq.5. məh. Arabanın dəmir oxunun yerləşdiyi ağac hissə.◊ Köynək-köynək (bir köynək) ət tökmək – bərk utanmaq, xəcalət çəkmək, pərt olmaq, xəcil olmaq, xəcalətindən yerə girmək. Qədir buraxıldısa da, məscid həyətində bir köynək ət tökdü. M. C.. <Nəcəfalı:> Bu gün qolu-qıçı sınanları yığıb şəhərə apardıqlarını eşidəndə köynək-köynək ət tökmü- şəm. B. Bayramov. Köynəyinin yaxasından keçirmək etnoqr. – övladlığa götürmək əlaməti olaraq körpə uşağı köynəyinin yaxasından keçirməkdən ibarət köhnədənqalma adət. Xala, qızı köynəyinin yaxasından keçirib, özünə övlad etmişdi. B. Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.